donderdag 5 november 2009

70 centimeter



Vanochtend hebben we de eerste keer Zarah haar "middel" gemeten. Als je dat elke week op hetzelfde tijdstip doet, kun je zien of ze dikker wordt en dus pups in haar buikje heeft.
Het is allemaal wel wennen hoor. Als Zarah zich op haar rug draait en ik haar op haar buikje kriebel kan ik niet anders dan denken dat daar nu een hele puppie-fabriek volop aan het werk is. Celletjes splitsen zich aan de lopende band en allerlei honden onderdeeltjes beginnen heel voorzichtig vorm te krijgen.

Ik ben een totale leek op het gebied van geboortes en zwangerschappen. Zowel op menselijk als dierlijk vlak. Als Zarah haar pups gaat werpen zal ik voor het eerst van mijn leven "live" een geboorte meemaken. Maar ook alle andere verschijnselen rondom dit fenomeen zijn nieuw voor mij. Zo zit ik me een beetje zorgen te maken over het feit dat ik Zarah (en Sofie ook natuurlijk) altijd beloon voor het feit dat ze niet bedelen tijdens het eten met een stukje franse kaas (die wij gewoonlijk als toetje nuttigen). Daar zitten ook wat schimmels bij en ik weet dat zwangere vrouwen geen schimmel van kaas (was het nu alleen witschimmel???) mogen eten. Geldt dat dan ook voor honden?
En zijn er nog meer dingen die ze niet mogen eten. Of doen? Moet ze als ze bijna gaat werpen geen trappen meer lopen? Mag ze nog rennen en klimmen buiten?
Ik vertrouw maar op moeder natuur en laat Zarah alles zelf beslissen. Meestal doen honden vanzelf wel wat goed voor ze is.
Maar ik houd me aanbevolen voor tips!

Ik kreeg nog een mailtje van één van mijn vaste gasten en zelf in het bezit van twee berners (ook een Max, die toevallig ook een zoon is Max (van de geliefde van Zarah). Ze schreef: "Gaaf zeg… de pappa van onze Max is dus verliefd geworden op jullie Zarah!! Dat worden dus dikke beren en ontzettende kroelkippen..hihihi."

Erg leuk en hartverwarmend dat er zo veel mensen meeleven. Een goede stimulans om deze blog goed bij te houden!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten