woensdag 4 november 2009

Zarah is weer thuis




Het tweede berichtje van deze blog liet even op zich wachten want we waren in Nederland. We hadden een zeer geslaagd familieweekend. Op de foto zie je onze Sofie die het hele weekend geknuffeld werd, door kindjes en grote mensen, die haar allemaal zo'n lieverd vonden!
Maandag en dinsdag ging René nog werken en ik verbleef bij familie in Hoofddorp. Daar heeft Bert (van het Rijkenspark) Zarah dinsdag ochtend om 7 uur bij ons teruggebracht. Bert moest namelijk om 5 uur 's ochtends een pupje afgeven bij een bedrijf dat het vervoer van dieren verzorgt die met een vliegtuig mee moeten. Dit kleintje gaat naar zijn nieuwe baasjes in Zuid Afrika. Bert vertelde: "Sommigen brengen zo'n pup de avond van tevoren dan al naar Hoofddorp. Maar dan moet zo'n pup nog een uur of 10 in een bench blijven voor hij het vliegtuig in gaat. Dat doen wij niet. Zo kort mogelijk van te voren geven wij het diertje af, de lange reis in het vliegtuig is al lang genoeg."

Eindelijk weer mijn Zaartje bij me...
Sofie was wel lichtelijk depri nadat ze al grommend elkaar duidelijk hadden gemaakt wie ook alweer de baas was van de twee. Sofie is altijd veel lager geweest in rangorde dan Zarah en Zarah is meestal vrij duidelijk in het handhaven van deze plaats. Sofie had twee weken eindelijk de baasjes en alle bijbehorende privileges voor zichzelf gehad en moest ze nu allemaal gelijk weer inleveren, aan die opdringerige, hooggeplaatste troela. Sofie gromt nooit naar Zarah, maar in het begin moest Zaar niet te dichtbij komen, want dan liet Soofje wel even horen, dat ze haar even niet zo zag zitten.

Gelukkig duurde de spanning maar kort en al gauw was alles als vanouds. Een lekkere lange wandeling en het koppel lag weer gebroederlijk naast elkaar te slapen. Ook in de auto tijdens de terugreis op dinsdag avond/-nacht, lag Zaar weer knus met haar kopje op het lekkere krullende vachtje van Sofie haar achterste.

Bert vertelde dat de tweede dekking door Max ook goed was gegaan. Weer zonder inleidend spel- en uitdaaggedrag, niet zeuren, gelijk beginnen... Dus nu is het wachten geblazen. Met 4 weken gaan we een scan laten maken. Daarover later meer.
Voorlopig ga ik haar middel meten. Kijken of ze dikker wordt.
Morgenochtend voor het ontbijt de eerste keer. Het blijft spannend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten