woensdag 20 januari 2010

Eerste kraamvisite



Als pups drie weken zijn kunnen ze (en hun moeder ook) het aan om vreemden op bezoek te krijgen. Het is zelfs zeer goed voor de socialisatie om ze bekend te maken met zoveel mogelijk verschillende mensen, zodat de boodschap duidelijk wordt: mensen zijn leuk!
Dat laat ik dan dus ook zoveel mogelijk gebeuren. Ik nodig Jan en alleman uit om langs te komen. Helaas heeft niet iedereen tijd en het weer speelt ook niet erg mee (het sneeuwt weer), want niet iedereen durft/kan die berg van ons op en af als het glad is.
Maar Marcelle en Marie-Francine, twee vriendinnen van het kerstmarkt-atelier zijn vanmiddag langs geweest. We hadden wat toekomstplannen te bespreken, dus hebben we dat maar bij mij gedaan.
Uiteraard waren ze verrukt van kleine Innocence. "Oh, qu'elle est belle. Oh ma petite , tu es si mignonne. Oh je l'adore! Tu viens avec moi!" (Wat zoveel betekent als: wat is ze mooi. Kleintje wat ben je lief. Ik vind haar fantastisch. Je gaat met mij mee naar huis.)
Zarah vond het eerst wat griezelig en ze werd wel een beetje nerveus. Haar tactiek is dan om de aandacht af te leiden van haar pup, door pontificaal voor de gasten te gaan staan (tussen hun en de pup in) en dan knuffels af te dwingen. Zo van, als je zo nodig wil knuffelen dan neem je mij maar, maar blijf weg van mijn kind...
Na een poosje wennen, heb ik Inno maar opgepakt ben rustig met haar op schoot gaan zitten en heb de dames haar even laten aaien. Toen mocht Zaar zich even met de pup bezighouden. Nadat Zarah daar weer genoeg van had en zelf bij Inno wegliep heb ik haar bij Marcelle op schoot gezet. Die deed het heel netjes en bood Zaar de pup aan, zo van "ik pak haar niet af hoor".
Toen ging het ook prima, zoals je op onderstaande foto's kan zien (wel even die blik achterom naar mij: help! zie je niet dat ze mijn pup vasthoudt...). Zaar werd geknuffeld door Marie-Francine en de kleine Innocence kroop gemoedelijk in de nek van Marcelle. Die had de boodschap begrepen en daar ging het allemaal om!
Groot succes dus.




Op de achtergrond hoor ik Zarah blaffen en grommen in haar slaap.
Zou ze op die manier de komst van die eerste visite aan het verwerken zijn...?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten