Flesje

Vandaag heb ik met Karla besproken wanneer Innocence haar eerste vlees en brokjes mag gaan proberen.
Nog even wachten want dat begint met 3 weken. Dat worden vast leuke foto's met een bekkie onder de natte brokjes prut!



Ik mocht al wel beginnen met wat puppiemelk uit een flesje te geven. Niet omdat ze iets te kort komt, ze is al behoorlijk zwaar voor haar leeftijd (vanochtend 2110 gram), maar voor het positieve contact tussen mens en hond.
Nou dat laat ik me geen twee keer zeggen, dus ik gelijk in alle gebruiksaanwijzingen van melkpoeder en flesje gedoken. Flesje schoonkoken, vullen met water en poeder in goede verhouding, water goede temperatuur enz. Wat een gedoe!
Na een hele poos had ik het voorelkaar. Zarah uit de buurt gehouden en met het flesje de werpkist in.
Helemaal niet makkelijk voor een leek hoor! Alleen het begin al: hoe pak je een friemelpup op met één hand. In de andere heb ik namelijk de fles, die ik niet kan neer zetten, want anders zitten er natuurlijk gelijk haren en/of vuil aan het speentje, wat net is schoongekookt. Uiteindelijk krijg ik het voor elkaar en Inno ligt op mijn schoot en ik kan de tut voor haar mond houden. Ze lebbert er wat aan maar zuigen ho maar. Ik probeer er een druppel uit te halen om haar te laten ruiken/proeven dat er wat lekkers in zit. Maar overal lijkt wel melk aan te komen zitten, behalve aan het tuitje.
Ik probeer van alles en Inno wil best wat knabbelen en sabbelen, maar ze drinkt niet. Op een gegeven moment gaat ze op haar rug liggen en tot mijn verbijstering valt ze met open mond zo in slaap! Wel erg schattig!
Afijn, mijn dikke pup was gewoon al volgedronken en wilde eigenlijk gewoon lekker knus bij mij liggen slapen.
Dus het positieve contact tussen mens en pup waar het om ging zit in ieder geval wel goed. Ze voelt zich zo geborgen op mijn schoot, dat ze in een zeer kwetsbaar standje zo in slaap valt.
Uiteraard had ik geen fototoestel binnen handbereik, maar op de volgende fotootjes lag ze ook wel lekker te slapen!