maandag 25 januari 2010

Knuffelen


Innocence is vandaag 4 weken oud geworden. Zo pril nog...
en toch al zo'n ontzettende knuffel. Aangezien haar tandjes allemaal al door zijn heeft ze natuurlijk veel behoefte aan bijten in alles wat er voor haar neus komt. Maar ondanks dat kan ze zich ook echt met een zucht van genot tegen je aanvlijen en heel zichtbaar genieten van je aanwezigheid en geaai en gekriebel. Soms met een vinger waar ze op zit te bijten nog in haar bekkie, gaat ze er dan even stil voor zitten om er van te genieten.

Dat belooft wat voor later. Maar Zarah is ook een echte knuffelkont (met iedereen die wil) en weet ook van geen ophouden. Als je even ophoudt met aaien, laat ze je gelijk duidelijk weten dat je geacht wordt wel even door te gaan, met een poot, een duw van haar neus, een kop op je schoot of zelfs een zacht vasthouden van je arm of hand met haar tanden.
Van iemand die Max kent doordat ze ook een zoon van hem heeft rondlopen, weet ik dat dat ook een vreselijke knuffelmaniak is, die er wel pap van lust.
Dus ja, uit zo'n combinatie kan natuurlijk alleen maar zo'n pup komen die zeer vroegtijdig al weet te genieten van alle knuffels die ze krijgt.




3 opmerkingen:

  1. Hallo sweeties, van live naar foto, is toch anders hoor maar superleuk om zo toch nog alles te volgen, wat een poepie he (ook letterlijk, whahahaha!) dikke kus aan de doggies en voor jullie, en welterusten!michelle

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een knuffelkont.... tja eigenlijk alle Berners hebben een hoog knuffelgehalte, maar de kids van Max zijn het toppunt... wij kunnen erover meepraten,want Inno haar halfbroer is hier in huis ook nadrukkelijk aanwezig!!! Onze Max is een echt schoothondje van bijna 70 cm en 55 kilo..hahahaha. En heb ik er even genoeg van, dan is hij het er niet mee eens... dan leg ik toch mijn grote kop op je schoot...of mijn grote poot in je nek...GA NOG MAAR EVEN DOOR zeggen zijn ogen...ach...dan kriebel ik maar weer, want dat kan ik toch niet weerstaan :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hallo
    ik heb het hele verhaal zitten lezen met een brok in mijn keel, wat een toestand met de bevalling zeg, fijn dat bert erbij was, en wist wat hij doen moest.
    gelukkig heeft zarah toch nog een pupje om voor te zorgen, wat een lekker ding is dit, geniet maar dubbel van die kleine.
    zo leuk om de verhalen te lezen.
    vr gr Karina

    BeantwoordenVerwijderen