Nu we toch een soort nieuw hoofdstuk aanboren van het grote avontuur van Zarah en haar zwangerschap, vind ik het de hoogste tijd om even bij jullie stil te staan.
Toen ik de blog begon kon ik in mijn stoutste dromen niet vermoeden wat mijn blog allemaal bij mensen los zou maken. De gebeurtenissen zijn natuurlijk ook wel erg bijzonder geweest, iets wat ik ook niet kon voorspellen (gelukkig niet!)
Ik heb menigmaal met tranen in de ogen jullie reacties gelezen en ontvangen. Van vrienden, familie, gasten van La petite Frida, maar ook onbekenden! Via de reacties die je onder elke aflevering kan zetten, via mailtjes, telefoontjes en kaartjes per post heb ik zoveel medeleven van jullie mogen ontvangen! Het is hartverwarmend en erg ontroerend. Ik wil jullie allemaal heel hartelijk bedanken voor deze morele steun.
Mijn mooiste kadootje is natuurlijk dat Ientje bij ons blijft (ja, Innocence haar mooie naam wordt al lekker omgebogen tot allerlei troetelnaampjes).
Het leven met dit pupje blijft een avontuur en ik barst nog steeds van de inspiratie om erover te schrijven, dus de blog gaat gewoon nog door. Wellicht zal de frequentie nu en dan eens af nemen als het dagelijks leven en alle bijkomstige werkzaamheden weer zijn gewone omvang gaan krijgen, maar ik doe mijn best om het zo vaak mogelijk te doen.
Ik kijk ook erg uit naar haar eerste avonturen in de grote wereld, als ik haar meeneem naar beneden, naar het centrum van Plombières. En haar ontmoeting met de honden van de gasten! (Als eerste twee kanjers van een golden retrievers, Kiko en Bucks. Dat wordt een feestje!)
Nogmaals allemaal bedankt voor alle hartelijkheid, merci!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten