De tijd vliegt voorbij. Ik kan merken dat Inno al weer bijna 10 maanden bij ons is, het is nu "gewoon" geworden. Alhoewel Inno verre van "gewoon" is. Het is een bijzondere berner en stiekum hoop ik dat ze dat ook zal blijven.
Inno heeft een aantal erg gekke gewoontes, die ik bij al mijn berners nog nooit heb gezien.
Het malle beest heeft zichzelf aangeleerd om bij alles wat opwindend is haar stem te laten horen. Als je haar wil knuffelen piept en keft ze er vrolijk op los. Als je thuiskomt en ze begroet je, is het keffen, blaffen, gieren en nog meer van dat alles wat ze doet.
Is ze met Zarah en Sofie aan het stoeien in het bos, of met een speelkameraadje van gasten, waarbij hard achter elkaar aangerend wordt is het onze Ien weer die er een spektakel van maakt door dat gepaard te laten gaan met hoge blafjes (alsof ze een opdrijvend jachthondje is, die doen dat ook zo). Uiteraard doet ze dat ook als ze achter een wild dier aanjaagt, wat ze overigens nog steeds een stuk sneller opgeeft dan de twee andere bernerdames, die ook verre van fanatieke jagers zijn.
Ze kan ook heel bijzonder kreunen, met een soort piep erdoor, wat ze doet als ze aandacht wil. Die aandacht probeert ze af te dwingen door veelvuldig om je heen te draaien en tussen je benen door te lopen. Dat is op zich niet vreemd, maar de frequentie waarmee ze het doet is wel erg bizar.
Haar kwispelen is ook een verhaal apart. Ze heeft een erg mooie lange staart en vindt het heerlijk om die te gebruiken. Wat kan zij kwispelen! Hard, snel, veel: als Inno wakker wordt of opstaat hoor je gelijk pok pok pok. Ze slaat met die lange zweep overal keihard tegenaan. Pok tegen de koelkast, pok de afwasmachine, pok een deur enz enz. En als ze bij ons bij de tv en het bankstel ligt en ze wil ineens aandacht dan is het oppassen geblazen: ze zwiept zo het hele koffieservies van tafel. Wat natuurlijk geen bijzonder verhaal is voor eigenaars van hondjes met lange staartjes, maar Inno zou Inno niet zijn als ze er weer een malle draai aan geeft. Letterlijk, want als ze daar dan loopt te kwispelen gaat ze minstens 10 keer in een rondje heen en weer, kreunent, piepent en vooral veel kwispelen. Zarah krijgt een pootje, duw of lik, Sofie wordt veelvuldig rond haar bek gelikt en wij worden smekend aangekeken: ik wil aandacht! (op foto links Inno en rechts Zarah)
Ten slotte nog een erg fijne gewoonte die ze bijna helemaal zelf ontwikkeld heeft: netjes naast je lopen aan de riem. Die kleine is wat je noemt een natuurtalent. Riem is nog niet om of ze blijft aan de voet met een loshangende riem met volop aandacht voor haar baasje lopen. Zelfs tijdens wandelingen op onbekend terrein, blijft ze vlak bij me, ook al loopt ze dan natuurlijk los. Ze is dan helemaal niet bang, vrolijk en speels, maar wijkt toch niet van mijn zijde.
Nou als dat geen malle berner is!
Ondertussen is het buiten herfst. Helaas vandaag ook met koude, wind en regen. Het doet me denken aan de komende winter. Zouden we weer zoveel sneeuw krijgen? Ik ben vooral erg benieuwd hoe Inno dan reageert, als ze voor het eerst weer de sneeuw ziet. Ze is er mee opgegroeid: de eerste stapjes buiten waren op sneeuw. En wat voor geluiden zal ze dan weer produceren? Een ding is zeker, het zal geen stille gebeurtenis zijn!
ps Hieronder nog een foto van Inno (rechts) naast Zarah: is ze nu echt hoger dan haar mams geworden....?
