Ach ja, Innocence is nu eenmaal enigst kind. Dus probeer je een klein beetje een nest vol puppies te imiteren.
Dus begin je met een beer. Dan komt er het lichtblauwe bonte-spele-ding van Zarah en Sofie bij. En toen bedacht ik me dat ik nog van die ecru kleine kussentjes van langharig bont heb. Dus nu heeft ze een heel nestje vol nep-broertjes en zusjes. En Inno geniet daar echt van. Ze zoekt de bonte vriendjes altijd op als ze gaat slapen.
Uiteraard zijn levende wezens veel belangrijker voor kleine Innocence. En omdat haar hersens steeds meer signalen snappen (geur van mama en mensen; vage bewegende vlekken betekenen meestal de komst van een levend wezen) zoekt ze mij, René of haar moeder snel op als we in de buurt zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten