zondag 17 januari 2010

Lopen, plassen, poepen



Ohoh....
Nu gaat het snel. Er gebeurt ineens van alles.
Innocence wordt ineens een echt hondje. Als ze niet in de gaten heeft dat er iemand is die naar haar staat te kijken, is ze dapper bezig met te leren lopen. Kontje omhoog, beentjes strekken, ze staat. Dan een pootje vooruit, nog eentje, wankelen, vlug nog wat pootjes verzetten en boem, daar loopt ze tegen een berenpoot op. Gelijk tuimelt ze om.
Maar het gaat steeds beter, vooral als ze naar de melktap wil, alsof ze dan even vergeet dat ze eigenlijk nog niet zo goed kon lopen!
En dan zit je haar eerste rondwandelingetjes zo te bekijken en wat schetst mijn verbazing:ze kromt haar ruggetje, staartje stijf achteruit en een kreuntje: ze probeert te poepen. Het zou waarschijnlijk ook gelukt zijn als Zarah niet toegesneld was op de geur om snel het poepje onder haar kontje weg te likken.
Vervolgens wordt Inno weer eens wakker, gaat zitten (dat kon ze tot voor kort ook helemaal nog niet zo goed) en kijkt rond. Zet vervolgens een paar pasjes richting kranten (te weinig pasjes natuurlijk) en gaat een beetje door de achter pootjes. Ik ben nog even te suf om te bedenken dat ze gewoon haar eerste plas doet voor mijn neus. En ook gelijk al een poging tot zindelijkheid met die paar pasjes richting krant en uit het nest dus!

In een paar uur tijd van doedelige pup naar mini-hondje! Oei, dat wordt werken voor mij. Allereerst maar de boel verschonen en een kleiner deel van de werpkist tot nest maken met kleed, kussens en beer. Duidelijk onderscheid is nu belangrijk, tussen nest en openbaar puppie toilet. Ik ben benieuwd hoeveel er nu uitkomt op een dag. Gelukkig heb ik veel kranten. Donaties van familie en buren en vrienden van die familie. Allen nog veel dank daarvoor! Nu ga ik het hard nodig hebben.

En Zarah.... die vind het best! Zij krijgt nu minder werk te doen.
En daarom neemt ze het er maar weer eens van. Hup, lekker kroelen met de buik omhoog!


ps. Ik betrap net Innocence op nog een echt hondengedrag: ze krabbelt met haar achterpootje achter haar oren!
Ze schrok er bijna zelf van: hé, wat doe ik nu, dat is handig!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten